Jeśli masz dziecko z narcyzem, na pewno nie jest ci łatwo. Narcyz jest tak samo trudnym partnerem (lub partnerką), jak rodzicem. Jako osoba dorosła musisz wziąć na siebie odpowiedzialność za twoją pociechę i pomóc jej, by relacja z toksycznym rodzicem nie odcisnęła piętna na zawsze.
Dziś poruszymy temat narcyzmu wśród rodziców. Powiemy sobie, jak zachowuje się narcystyczne rodzic, a przede wszystkim, co oznacza mieć dziecko z narcyzem. Dowiesz się, jaki wpływ na psychikę dziecka ma relacja z takim rodzicem i jak pomóc dziecku.
Jeśli nie masz pewności, czy partner lub partnerka jest narcyzem, rozwiąż poniższy test:
Test na narcyzm
Dowiedz się, czy mężczyzna lub kobieta cierpi na patologiczny narcyzm lub przejawia narcystyczne cechy osobowości
Spis treści
Narcyz a dzieci: jak się zachowuje?
Narcyzm można wykryć u drugiej osoby, analizując jej cechy charakteru i zachowania w różnych sytuacjach. Tutaj jednak skupimy się na tym, jak narcystyczny rodzic traktuje swoje dziecko i jak narcystyczne cechy wpływają na relacje z dziećmi.
Narcystyczny ojciec lub narcystyczna matka jest skoncentrowany/a wyłącznie na sobie. Brakuje mu/jej empatii, kieruje się egoistycznymi pobudkami, stawia siebie na piedestale. Wobec tego uruchamia się szereg mechanizmów.
Po pierwsze narcystyczny rodzic jest przekonany, że dziecko o nim świadczy. W związku z tym nadmiernie je kontroluje i decyduje o prywatnych sferach jego życia – po to, by „godnie” go reprezentowało, nie przyniosło mu „wstydu”. Może np. narzucać mu hobby, sposób ubierania się czy zabraniać spotykania z niektórymi znajomymi.
Dziecko jest stale w ogniu krytyki. Rodzic daje mu do zrozumienia, że na jego miłość trzeba zasłużyć, więc dziecko stara się spełnić jego wymagania i obawia się konsekwencji, jeśli mu się to nie uda.
Narcystyczny rodzic wzbudza ponadto poczucie winy, często bywa nieprzyjemny, a niekiedy nawet wchodzi w rywalizację z własnym dzieckiem (np. o partnera/drugiego rodzica). Nadmierna kontrola przeplata się natomiast z kompletnym brakiem zainteresowania emocjami dziecka.
Przeczytaj też: Mąż narcyz
Dziecko z narcyzem: skutki psychologiczne
Życie z narcystycznym rodzicem niestety pociąga za sobą daleko idące skutki. Konsekwencje dziecko może odczuwać nawet jako dorosły człowiek, dlatego tak ważne jest, żeby wspierać je od samego początku. Zanim do tego przejdziemy, wyjaśnijmy, z jakimi problemami będzie zmagać się dziecko narcyza.
Przede wszystkim będzie to obniżone poczucie własnej wartości. Takie dziecko otrzymuje nieustannie komunikaty, że musi być doskonałe, inaczej nie zasługuje na uczucie i uwagę rodzica. Albo staje się więc obsesyjnym perfekcjonistą, albo czuje się odtrąconym buntownikiem.
W każdym wypadku dręczy je poczucie winy za każdym razem, gdy nie spełni wyśrubowanych wymogów rodzica.
Kolejnym problemem są stany lękowe. Narcystyczny rodzic nie daje poczucia bezpieczeństwa. Jest nieprzewidywalny, nie okazuje zrozumienia, często wszczyna awantury i stosuje przemoc, psychiczną, a nawet fizyczną. Dziecku cały czas towarzyszy więc lęk i niepewność.
Dziecko często czuje się też odrzucone, ma wrażenie, że przeszkadza narcystycznemu rodzicowi, nie zasługuje na miejsce w jego świecie.
W konsekwencji dziecko z jednej strony może wyrosnąć na osobę z niską samooceną, skłonnością do depresji i fobii, a z drugiej strony, paradoksalnie, ono samo w dorosłym życiu może stać się narcyzem.
Najwięcej o narcystycznej osobowości i sposobach na radzenie sobie z nią dowiesz się z poradników „Sposób Na Narcyza” i „Sposób Na Narcyzkę„. Jako partner lub partnerka narcystycznego rodzica masz obowiązek zdobyć niezbędną wiedzę, która pomoże ci chronić twoje dziecko i siebie:
Metoda pozwalająca bronić się przed narcystyczną osobą, odpowiedzieć na jej manipulacje, zdobyć ją lub skłonić do powrotu
Narcystyczny rodzic: jak pomóc dziecku?
Rola nietoksycznego rodzica jest kluczowa w życiu dziecka. To od niego może otrzymać niezbędne wsparcie i to on może naprawić część wychowawczych błędów. A przede wszystkim pomóc uświadomić dziecku, że nie jest niczemu winne i że może pracować nad swoimi negatywnymi doświadczeniami.
Co możesz zrobić dla swojego dziecka? Z całą pewnością możesz dać mu to, czego nie daje mu narcystyczny rodzic, a więc empatię, zrozumienie, czułość, bezwarunkową miłość, opiekę, poczucie bezpieczeństwa i tego, że jest dla ciebie najważniejsze.
Rozmawiaj często ze swoim dzieckiem i nie ignoruj go. Pokaż, że masz gotowość rozmowy o jego emocjach i problemach, że znajdzie u ciebie akceptację i pomoc, której potrzebuje.
Spędzaj ze swoim dzieckiem miło czas i kreuj jego dobre wspomnienia. Unikaj przy tym nadopiekuńczości – dziecko też musi zdobywać przekonanie, że z wieloma rzeczami może sobie poradzić samo.
Nie pozwól na manipulowanie nim i na wkręcanie go w twoje awantury z partnerem/partnerką. Jesteś dorosłą osobą, silniejszą w tym układzie, a dziecko nie może być ani twoją tarczą ochronną, ani bronią przeciwko tobie w rękach narcyza.
Na koniec, być może najważniejsze. Niekiedy naprawdę warto rozważyć, czy rozstanie z narcyzem nie będzie najlepszym sposobem na to, by uzdrowić rodzinną sytuację.
Dziecko z narcyzem: podsumowanie
Bycie z narcyzem i dzielenie z nim obowiązków rodzicielskich to bardzo trudne zadanie. Wymaga podejmowania niełatwych decyzji, opanowania, a przede wszystkim dobrej znajomości problemu, z jakim musisz się mierzyć.
Dlatego kończąc ten wpis, chcę jeszcze raz zachęcić cię do zainteresowania się poradnikiem „Sposób Na Narcyza” i „Sposób Na Narcyzkę„. Jest to najpełniejsze opracowanie różnych kwestii, jakie wiążą się z życiem z narcyzem.
Dowiesz się, jak odzyskać kontrolę nad waszą relacją, jak nie dać się zmanipulować, jak uzyskać swoje cele, a także jak rozstać się z narcyzem na dobre, jeśli tego właśnie pragniesz.
Kliknij na odpowiadający twojej sytuacji e-book i dowiedz się więcej o jego zawartości:
Metoda pozwalająca bronić się przed narcystyczną osobą, odpowiedzieć na jej manipulacje, zdobyć ją lub skłonić do powrotu
